HLN
Heeft u een tikje medelijden met Olivier Deschacht en Thomas Buffel? Alles meegemaakt, dáchten ze, tot ze op hun 37ste plots in volle degradatiestrijd belandden... "Maar spijt? Allesbehalve. Wij voetballen écht graag."
JONAS VAN DE VEIRE & PIETER-JAN CALCOEN
Zal niet evident zijn, vrees ik. Dinsdag na mijn tweede training kan ik. Maar weet nog niet wanneer ik naar Hasselt ga met dit weer.
Buffel
Dinsdag na je tweede! Rond vijf uur in Gent?
Deschacht
Ik probeer, maar half zes is realistischer. Holiday Inn?
Buffel
Alsof jij twee uur gaat trainen .
Locatie oké.
Deschacht
Echte maats hebben niet veel woorden nodig. Vier whatsappjes volstaan voor Deschacht en Buffel om, ondanks de winterprik en een drukke agenda, zelf het interview te plannen. De volgende dag gaat de bandopnemer al aan.
We vroegen ons af of dit gesprek de voorbije tien jaar even vlot zou geregeld zijn. Dan was het onderwerp de titelstrijd geweest. En nu...
Deschacht: (zucht) "Je weet dat je met Lokeren of Zulte Waregem normaal gezien niet meedoet voor de top drie, maar dít hadden we niet verwacht. De middenmoot, dat leek realistisch. En dan was het een rustig 'matchke' geworden. Konden we tenminste wat babbelen..."
Buffel: "Nu zal er niet veel gepraat worden tijdens de wedstrijd. (lacht) Ook wel omdat ik denk dat ik niet ga starten - ik ben net terug uit blessure."
Deschacht: "Voor ons is het stilaan de laatste kans - we moéten winnen. Anders wordt de kloof te groot. Jullie hebben nog genoeg mogelijkheden om jullie te redden."
Buffel: (schudt het hoofd) "Wij moeten toch ook niet te veel meer weggeven, hoor. En zeggen dat we in het begin van het seizoen nog luidop droomden van play-off 1. Pfff."
Hoor jullie bezig, heren... Is deze malaise een smet op jullie carrières?
Deschacht: "Absoluut niet. Elke dag zijn er mensen die me vertellen dat ik beter was gestopt op een hoogtepunt bij Anderlecht. Zever. Men vergeet dat wij - ik vermoed dat ik ook voor Thomas mag spreken - écht graag voetballen. Het gaat niet om geld of roem, wel om plezier."
Buffel: (knikt) "Des te meer omdat we beseffen dat het afscheid op onze leeftijd nadert. Iedere hardnekkige blessure kan het einde betekenen. Dan geniet je van elk moment."
Deschacht: "Vandaag (dinsdag, red.) heb ik nog gedacht: misschien is het de laatste keer dat ik in de sneeuw train. Zelfs dat vind ik tegenwoordig plezant. Gewoon omdat het de laatste keer kan zijn."
Als je iedere week verliest, is het toch niet meer 'plezant'?
Deschacht: "Goh ja... We hebben veel pech gehad - het zit allemaal wat tegen. En je wordt verliezen snel gewoon. (kijkt naar Buffel) Vind je dat niet?"
Buffel: "Op onze leeftijd relativeer je misschien iets makkelijker. (zwijgt even en lacht) Alhoewel... Ik loop nog steeds ambetant als we niet winnen."
Deschacht: "Ik ook. Ik ben twee à drie dagen echt slecht van een nederlaag. Zondag heb ik amper twee woorden tegen Annelien (Coorevits, red.) gezegd. Mocht díe ontgoocheling weg zijn, dan ben ik geen voetballer meer. (grijnst) Annelien ziet dit seizoen wel extra af, ja..."
Buffel: (lacht) "Bij mij valt dat mee - mijn relatie is nog relatief pril. Wat wél lastig is: de afstand met mijn zoontjes en Annabel, die nog in Limburg wonen. Die opofferingen maak je makkelijker als je speelt."
Deschacht: "Ik zou dat niet kunnen - ik wil de kinderen bij mij. En ik heb mijn slaap nodig. Ik zie op Instagram dat Thomas soms opstaat om 5 uur. En dan nog trainen... Ik zou meteen een spierscheur hebben. Respect, Thomas."
Waar is jullie vriendschap ontstaan?
Buffel: "Bij de nationale ploeg."
Deschacht: "De generatie van 1981. We schelen maar drie dagen. Thomas is van 19 februari, ik van de zestiende. Plezier dat wij gemaakt hebben..."
Buffel: "Ik herinner me een uitduel in San Marino. Bob Peeters had een portable dvd-speler mee. Peter Van der Heyden had dat nog nooit gezien, hij wilde dat ook eens uitproberen. Bob stemde in, stopte vervolgens een porno-dvd in en drukte, met zijn lange armen, op het knopje om de stewardess te roepen. 'Wat is er meneer?', vroeg dat meisje, waarna ze die beelden zag. Peter werd bloedrood." (lacht)
Deschacht: "We gingen steeds op afzondering in hetzelfde hotel. Allez, hoe heet dat weer? In De Panne..."
Buffel: "Donny! Geweldige tijden."
Waren jullie kamergenoten?
Buffel: "Ik sliep regelmatig met Yves (Vanderhaeghe, red.). En jij?"
Deschacht: "Dat ik het niet meer weet. Lagen wij niet alleen?"
Buffel: "Dat budget was er niet."
Deschacht: (stoomt gewoon door) "Thomas was op mijn huwelijk. Ik heb niet veel mensen uit het voetbal uitgenodigd, dus dat zegt wel iets. Niet dat we elkaar wekelijks horen - dat hoeft niet voor mij -, maar ik weet wat ik aan Thomas heb. Deze winter zijn we samen op vakantie geweest naar Tenerife."
Buffel: "We hebben een team gevormd bij padel. Konden we eindelijk nog eens winnen." (lacht)
Deschacht: "We waren onklopbaar."
Buffel: "Eigenlijk hadden we nu ook samen moeten spelen, hé."
Waarom is die transfer naar Zulte Waregem niet doorgegaan?
Deschacht: "Simpel. Bij Zulte Waregem hebben ze niet meer gebeld."
Buffel: "Er moest bij ons eerst nog een verdediger vertrekken, zeker?"
Deschacht: "Ik kreeg een rondleiding op het oefencentrum, ze vertelden dat ze me wilden, maar plots werd het stil. Toen kwam Lokeren - een ploeg dicht bij huis, waar ik bovendien bij de jeugd al gespeeld had - en heb ik getekend. De dag nadien ging Derijck naar Gent. 'Waarom heb je niet gewacht?', klonk het bij Zulte Waregem. Tja..."
Buffel: "Waren ze niet gewoon geschrokken van je hoge looneisen?"
Deschacht: (lacht) "Ja, 't zal dát geweest zijn. Niet dus."
Waren jullie met Deschacht zo in de problemen gekomen, Thomas?
Buffel: "Dat denk ik niet."
Deschacht: (lacht) "Merci, maat."
Buffel: "Wij hebben een paar stomme doelpunten geslikt omdat het ontbrak aan organisatie achterin. Of als gevolg van kleine individuele foutjes. Die heb ik Olivier nooit zien maken. (grijnst) Je hebt natuurlijk ook wel wat snelheid nodig."
Deschacht: "Heb ik nog!"
Buffel: (onverstoord) "Als verdediger kun je veel oplossen met een verstandig positiespel en goeie communicatie. Dat moet je Oli niet leren."
Deschacht: "Wij hadden Thomas ook wel kunnen gebruiken. Zo af en toe een lobje over de keeper..."
Zie jij Zulte Waregem als een concurrent, Olivier?
Deschacht: "Ja, omdat ze er stáán, maar ik geloof nooit dat Zulte Waregem degradeert. We moeten eerlijk zijn: wíj hebben geen goeie transfer gedaan deze zomer. En nu hebben we gasten gehaald die de voorbije maanden amper gespeeld hebben. (tot Thomas) Met Peeters, Seck en Sylla hebben jullie wel zwaar geïnvesteerd."
Buffel: (lacht) "Jullie ook. In coaches."
Deschacht: "Dat mag jij zeggen. Sowieso ligt de schuld altijd bij de spelers - wíj moeten beter doen. Maes was een topper, Sollied en De Boeck ook."
Buffel: "Ik ga toch wat spanning voelen voor de match. Het ís belangrijk."
Deschacht: "Ik ook, zoals altijd. De jongeren vragen zich af hoe dat mogelijk is, na meer dan 600 wedstrijden in eerste klasse. Kijk, toch is het zo. Voor de aftrap moet iedereen mij gerust laten. Pas als de arbiter fluit, ebt alles weg."
Buffel: "Er is stress. Je speelt voor mensen hun toekomst. Ik weet niet hoe de contracten bij ons opgebouwd zijn, maar waarschijnlijk zullen sommigen moeten inleveren. Of zelfs vertrekken. Nochtans hebben Lokeren en Zulte Waregem absoluut hun plek in eerste klasse. Het zijn geen grauwe clubs."
Gaan jullie nog door in 1B?
Deschacht: "Dat is het rampscenario."
Buffel: "Vrienden en collega's zeggen me dat ik te fit ben om te stoppen. Als ik doorga - de beslissing is niet genomen -, dan moet het wel anders met de kids. Aan de telefoon vragen ze keer op keer wanneer papa naar huis komt. Dat weegt, hoor. We zullen zien."
Deschacht: "Feit is dat degradatie wel een rol zou spelen bij die keuze - tweede klasse, dat wordt moeilijk voor ons. Maar het is nog zover niet, hé."
Denken jullie al na over het leven na jullie actieve carrière?
Buffel: "Ik vraag me af waar ik, naast voetballen, goed in ben..."
Deschacht: "Ach, Thomas. Je gaat zó veel aanbiedingen krijgen. Je hebt een geweldig parcours afgelegd - ook bij Feyenoord en Rangers, dat buitenlandse avontuur heb ik toch wat gemist -, daar moéten kansen uit voortvloeien."
Buffel: "Jij zou toch ook bij Anderlecht terecht moeten kunnen?"
Deschacht: "Ik zal wel voorstellen krijgen zeker? (lacht) Dat hoop ik althans."
Is trainer worden een optie?
Deschacht: "Ik zeker niet. Ik heb daar het geduld niet voor en ik ben iets te impulsief. Thomas lijkt me te speels."
Buffel: "Dury zei me deze week nog dat ik analist moet worden. Maar zeg, waarom zou een speelse coach niet kunnen slagen? Ik kan ook serieus zijn als het moet."
Deschacht: "Awel, bewijs mij het tegendeel. En dan word ik je assistent"
Buffel: "Deal."
Plannen jullie iets bijzonders als jullie het behoud verzekeren?
Deschacht: "Laat ons eerst beginnen met Zulte Waregem te kloppen. Dan ga ik met de ploegmaats ene drinken - da's lang geleden."
Buffel: "Dat moet je niet op het voetbal steken. Je mag niet meer buiten van je vrouw. Sinds je getrouwd bent..."
Deschacht: (lacht) "Er zijn gewoon nauwelijks toffe cafés in Gent. Ik had het er nog over met Steve (De Ridder, red.). We zouden beter zelf iets openen."
Buffel: "Goed idee. Ik zorg voor de gin (Buffel lanceerde 'Buffel Gin', red.). (grappend) Jij voor de vrouwen, Oli?
