De grote kracht gisteren was het duo Seck/Boya. 2 beren van venten waar niemand graag tegen speelt. Boya speelt zelf op het randje wat ik persoonlijk top vind. Duels keihard aan gaan, Mechelen was met momenten echt aan het janken.
Bij Dury was het hopen op geluk terwijl men hetzelfde speelde. Bij Simons/De Fauw dwingen we geluk af door vooruit druk te zetten en met lef te spelen. Wat een wereld van verschil, zelf op de bank de beleving.
Hopelijk komt het publiek na nieuwjaar helemaal terug en misschien zelf wat half seizoen abonnementen.
Eerste stap richting redding, richting rood wit en wie weet SV Waregem
(persoonlijke hoop heren ik geef het toe)
Extra compliment voor SLC en ITF. Met momenten weer de Sfeertribune en Vijvertribune die heropleefde. Kippenvel.