Om alle misverstanden te vermijden:
Mijn bovenstaande bijdrage slaat alleen op het sportieve aspect van de beslissing om Ollie weg te doen.
Vanuit een beleidsstandpunt zal ik die beslissing om Ollie (en Steve) weg te doen altijd een stommiteit blijven vinden. Omdat het ons imago van warme, gezellige en familiale club ondermijnt en dat van kille en zakelijk harde club bevestigt.
@Frederik:en ik beschik over genoeg info over de juiste toedracht van zaken ivm Ollie om dit met grote stelligheid te durven schrijven
Wel ja, voor wat het waard is: ik heb gisteren van Dhaene opgepikt dat van het duo Colpaert-Skulason er ??n was die zich naar het eind van vorig seizoen steeds onmogelijker begon te gedragen en dat Karl het niet meer zag zitten om er dit seizoen nog mee samen te werken. Dan kun je toch beginnen denken dat in elk geval ??n van de twee (ik ga hier niet beginnen gissen wie van de twee) niet zomaar vertrokken is.
Zoals ik elders al postte, los van mogelijke innemende persoonlijkheid, inzet en verdienste of populariteit van een individuele speler, heeft een groep(sdynamiek) soms ook nood aan vernieuwing. En dat hoef je niet als een aanval op Colpaert of Skulason te interpreteren, teams/ploegen evolueren nu eenmaal zo. Wat eens een gouden formule (b)leek, blijft dat zelden en mensen kunnen zich in andere omstandigheden plots heel anders gaan gedragen. En als dat het functioneren van een ploeg verstoort, dan kan het wel degelijk een zeer te verantwoorden beleidsstandpunt zijn om afscheid te nemen. Wat bv. Chevalier betreft, zullen weinigen het hier allicht erg gevonden hebben dat hij weg moest vanwege het imago van 'eikel eerste klas' (gelieve me te verontschuldigen voor dit allerminst stichtend taalgebruik). Colpaert en/of Skulason hebben dat imago allerminst maar dat betekent niet dat ze misschien ook niet meer 100% functioneerden in de groep en dat het dan beter was (hen) te (laten) vertrekken. En ja, dan heeft diegene die de beslissing neemt, in dit geval Dury dus, meestal de boter gegeten ...
Ik geef er de voorkeur aan de goeie momenten van Colpaert en Skulason te blijven onthouden, ze hebben veel voor ons betekend. De manier waarop ze vertrokken zijn vind ik ook jammer en je mag vinden dat onze club dat beter zou moeten aanpakken. Maar als de onderlinge relaties op een gegeven moment niet meer zijn wat ze ooit waren, tja dan stel ik vast dat het vaak zo gaat. Zie je trouwens niet hele dagen hetzelfde gebeuren in het bedrijfsleven, in de politiek en binnen families, relaties en vriendschappen (tenzij de hypocrisie natuurlijk overheerst en men blijft doen alsof)? Je kan het betreuren, dat doe ik zelf ook vaak, maar veel is er niet aan te veranderen vrees ik.
En dat imago van warme, gezellige familieclub? Dat meet elke ploeg zich graag aan h?, zelfs Anderlecht pretendeert dat te zijn. Daar kom je vooral mee weg als het goed draait. Terwijl het voor clubs en spelers toch fundamenteel enkel om geld en resultaten draait (en in die volgorde, niet omgekeerd). Waarom heeft Ollie voor Ankara gekozen denk je? Omdat het zo'n warme, gezellige familieclub is? Of omdat ze het meest op tafel wilden leggen? Of Steve voor Antwerp? En ik verwijt het hen voor alle duidelijkheid niet h? want ik hou hun wereldje, net zoals wij allemaal hier, mee in stand.
