Na zes jaar Martínez: wat moet anders en beter onder Tedesco? “Geef de Duivels wat meer Raymond van het Groenewoud”24/03/2023 via Het Laatste NieuwsDe citroen van Roberto Martínez was hélemaal uitgeperst. Wat moet onder Domenico Tedesco anders en beter? Een tacticus pur sang als Emilio Ferrera hielp dit toekomstverhaal schetsen: “Zorg dat het elftal weer in dienst gaat spelen van je enige wereldvoetballer, Kevin De Bruyne.”Toen Domenico Tedesco vorige week vrijdag in Tubize zijn selectie met 24 Rode Duivels vrijgaf voor de interlands tegen Zweden en Duitsland, kon de nieuwe bondscoach tot zijn eigen grote teleurstelling één naam niet afroepen… Die van Toby Alderweireld.
In de week van Valentijn zocht Tedesco Alderweireld op in Antwerpen: “In mijn gesprek met Toby voelde ik het vuur nog branden voor de nationale ploeg”, vertelde Tedesco daarover op zijn persconferentie. “Na zijn beslissing om tóch afscheid te nemen, sprak ik hem. Ik probeerde hem nog te overtuigen.”
Emilio Ferrera weet waarom: “Heel weinig Belgische verdedigers, om niet te zeggen géén, kunnen een lange bal zó magnifiek in de ruimte achter de defensie van de tegenstander droppen als Alderweireld.”
Met het wegvallen van Toby Alderweireld verliezen de Rode Duivels een van de laatste wapens die Roberto Martínez restte. Want wát lag aan de basis van het enige doelpunt dat België maakte op de voorbije Wereldbeker in Qatar?
Juist… Een Scudraket van Alderweireld van twintig meter onder de middenlijn óver de viermansdefensie van Canada netjes in de loop van Michy Batshuayi.
Domenico Tedesco weet waarom hij Toby Alderweireld probeerde te overtuigen.
BalansBelgië onder Roberto Martínez is zes jaar aan een stuk een elftal geweest dat controle over de wedstrijd wilde middels balbezit, om van daaruit dominant te zijn. Lees: kansen creëren. Martínez maakte op die manier een radicale stijlbreuk met de geschiedenis van onze nationale ploeg. Op het EK in Frankrijk in 2016 werden de Rode Duivels zelfs nog tot ‘beste counterploeg ter wereld’ gebombardeerd.
Meer dan waarschijnlijk was het beter én efficiënter geweest, had Martínez op het einde van de rit teruggegrepen naar het DNA van het Belgische voetbal. Zoiets had evenwel een koelbloedige moord op zijn voetbalfilosofie betekend. Martínez volhardde in de boosheid. “Dat is op het WK een cruciale vergissing gebleken”, aldus Ferrera.
De Rode Duivels hadden tegen Kroatië 52% balbezit, tegen Canada 54%, en tegen Marokko zelfs 67%. De wedstrijd tegen Marokko staat voor Ferrera dan ook symbolisch voor het Waterloo van de nationale ploeg onder Martínez: “De ploeg wilde op den duur mooier zijn dan zij in feite was.”
“Tegen Marokko speelden de Duivels bij balbezit in hun traditionele veldbezetting met drie centrale verdedigers en twee verdedigende middenvelders. Omdat de linker centrale verdediger (Castagne, red.) en de rechter centrale verdediger (Alderweireld, red.) geen offensieve steun boden aan de mensen voor hen op de flank, had de ploeg een balans van 5 defensief denkende spelers en 5 offensief denkende spelers.”
“Dergelijke balans lijkt me een slecht uitgangspunt als je vanuit balbezit kansen wil creëren. Als Tedesco met dezelfde filosofie wil gaan voetballen zoals Martínez, verwacht ik aanpassingen. Heel veel trainers zullen immers beamen dat een balans van 4 defensief denkende spelers en 6 aanvallend denkende spelers beter is.”
U zult zich ongetwijfeld wedstrijden van Manchester City herinneren waarin Pep Guardiola haast állemaal aanvallende spelers opstelde – tot zelfs Kevin De Bruyne op de positie van verdedigende middenvelder toe. “Guardiola kiest heel vaak voor een balans van 3 defensief denkende spelers en 7 offensief denkende spelers.”
De realiteit toont dat België op de cruciale momenten – op het WK in Rusland en in de Nations League-eindronde telkens tegen Frankrijk, en op het EK tegen Italië – op de limieten stootte van haar ambitie om vanuit het balbezit de tegenstander voetje te lichten. Martínez durfde het tegen sterke landen niet aan om De Bruyne een rij lager te posteren en om zodoende één van de twee defensieve middenvelders op te offeren.
VonkenAls Domenico Tedesco net als Roberto Martínez veel balbezit zou willen, zijn er volgens Emilio Ferrera vijf manieren om dominant te zijn. De versnelling over links, de versnelling over rechts, de versnelling door de as van het veld, een diagonale bal vanuit de defensie richting de vleugels, én de hierboven aangehaalde verticale pas over de defensie.
Ferrera analyseerde dat de Rode Duivels op het WK in Qatar in élke categorie tekortschoten.
“Op de rechterkant van Meunier kon sporadisch wel eens een versnelling geplaatst worden, maar op links gebeurde het quasi nooit. Dat mag niet verbazen, want zowel tegen Marokko als tegen Kroatië speelde als linker centrale verdediger met Timothy Castagne… een rechtsvoetige. Ik zou het bijzonder vreemd vinden, mocht Tedesco Castagne blijven uitspelen op links.”
De versnelling door het centrum is het dada van Kevin De Bruyne. Tedesco heeft de voorbije maanden in gesprekken met enkele internationals gepeild – zonder het incident als dusdanig bij naam te noemen – naar wát nu precies de frustraties waren van De Bruyne in de eerste WK-groepswedstrijd tegen Canada, toen hij aan de zijlijn ostentatief ruzie maakte met Alderweireld en hij daarbij ook Martínez betrok in de discussie.
Ferrera legt uit: “De Bruyne is een speler die houdt van de versnelling door het centrum. Daarom loopt hij zich voortdurend vrij tussen de linies om aanspeelbaar te zijn. Op het WK is De Bruyne van achteruit heel vaak niét of té laat – eenmaal hij onder druk stond – ingespeeld.”
Als Tedesco één taak heeft, dan is het om opnieuw De Bruyne te geven wat hem toekomt. Een ploeg die speelt in zijn dienst.Conclusie van Ferrera: “In Qatar was België een elftal geworden dat nog wel veel de bal had, maar niet meer kon opschuiven met die bal. Met name tegen Marokko werd rondgetikt en rondgetikt, maar er waren geen vonken meer. Ik moest denken aan het liedje ‘Liefde voor muziek’ van Raymond van het Groenewoud met de tekst: ‘Geef me vuur.’ Het elftal voetbalde tégen de natuur van zijn beste speler. Als Tedesco één taak heeft, dan is het om opnieuw De Bruyne te geven wat hem toekomt. Een ploeg die speelt in zijn dienst.”
De counterMaar wat houdt zoiets precies in? “Het tegenovergestelde van balbezit is countervoetbal”, grijnst Emilio Ferrera. “Als je áán de bal De Bruyne te weinig in een zetel kunt brengen, probeer het dan door de tegenstander al eens de bal te gunnen, je zet op het juiste moment pressing, om vervolgens bij balrecuperatie snel om te schakelen en De Bruyne te zoeken.»
Voor degenen onder u met een olifantengeheugen: herinner u de fase tijdens Italië-België op het EK van 2021, waarbij De Bruyne bij een counter een spurtje plaatste van zestig meter om dan te zien hoe doelman Donnarumma zijn prima schot jammer genoeg uit de hoek ranselde.
“Het gekke is”, vertelt Ferrera. “Als je kijkt naar de wedstrijd tegen Marokko – waarin België 67% balbezit had – daar kon de ploeg enkel gevaarlijk zijn uit een paar countermomentjes. Marokko had de bal, verloor die na pressing van de Duivels, waarna België met veel mensen razendsnel counterde. Waarom gebeurde dat niet vaker?”
Tja, ‘pressing’ is altijd een vies woord geweest in de ogen van Roberto Martínez. De Rode Duivels zetten onder zijn bewind niet of nauwelijks hoog druk op het veld. “Het zou kunnen dat spelers als Eden Hazard, Mertens, Carrasco… daar hun neus voor ophaalden”, bedenkt Ferrera. “Je ziet het wel vaker: hoe hoger je in de hiërarchie van het topvoetbal gaat, hoe lastiger het wordt om aan de sterren te vragen om pressing te zetten. Real Madrid doet het niet, PSG doet het niet… Ik denk dat ook Martínez niet aandrong.”
Het gevolg is dat België sínds het WK in Rusland in 2018 bij balbezit van de tegenstander met zijn ouder wordende defensie steeds meer achteruit trok, zonder druk te zetten. Ferrera stelt vast dat de Duivels op het WK in Qatar zelfs met de poep in de eigen zestienmeter hingen. Soms stond de ploeg met liefst 7 spelers in of rond het eigen strafschopgebied.
En dát werkt dan weer contraproductief, omdat de tegenstander op die manier vrije baan krijgt om vanop relatief korte afstand op doel te trappen.
Het wegvallen van vedetten als Eden Hazard, Mertens en andere Witsels, gekoppeld aan de doorstroming van jonge, energieke spelers die nog alles moeten bewijzen, maakt dat Tedesco de nationale ploeg makkelijker zal kunnen overtuigen tot hoge pressing.Een analyse van RB Leipzig onder Domenico Tedesco (2021-2022) toont aan hoe Leipzig veel de bal opeiste maar die ook zeer hoog recupereerde. Het wegvallen van vedetten als Eden Hazard, Mertens en andere Witsels, gekoppeld aan de doorstroming van jonge, energieke spelers die nog alles moeten bewijzen, maakt dat Tedesco de nationale ploeg makkelijker zal kunnen overtuigen tot hoge pressing. Eerder deze week verwees Wout Faes daar naar op zijn persconferentie.
Domenico Tedesco zal het beste uit de twéé werelden willen – de bal én de counter – terwijl Roberto Martínez, en dat zullen zijn grootste fans wel toegeven, op het einde gestorven is met zijn romantische principe van eeuwig balbezit.
MessiRest de vraag of Tedesco vasthoudt aan de driemansdefensie van Martínez dan wel omschakelt naar een verdediging met vier. In zijn gesprekken met enkele Rode Duivels sloot Tedesco uitdrukkelijk een viermansverdediging niet uit. ‘Maar wie is dan onze linksback?’, vroegen enkele spelers zich gniffelend af. In zes jaar vond Martínez geen enkele linksachter.
Emilio Ferrera is alvast geen grote liefhebber van een defensie met drie. “Omdat je volgens mij met drie nooit de hele breedte van het veld kunt verdedigen. Je hebt altijd een vierde of zelfs een vijfde man nodig. Dan kun je evengoed meteen met vier gaan staan. Maar vooral: van zodra één van je drie centrale verdedigers uít zijn positie komt, heb je maar twee verdedigers meer over om ál die ruimte te bestrijken.”
Ferrera vraagt zich ook af of Tedesco vasthoudt aan één diepe spits. Ferrera zelf verkiest een veldbezetting met twee aanvallers. “Ik heb nooit gehouden van het idee om het gewicht van een wedstrijd op de schouders van één speler te leggen. Zie naar de WK-wedstrijd tegen Kroatië. Iedereen sprak achteraf: ‘Lukaku miste alle kansen.’ Zo’n samenvatting is niet eerlijk naar Lukaku toe.”
Moraal van het verhaal? Ferrera: “Zonder een fitte Romelu en met Eden Hazard uit vorm, heeft Martínez nagelaten om op het WK een manier te vinden om de enige resterende wereldvoetballer in je ploeg, Kevin De Bruyne, in optimale omstandigheden aan de aftrap te brengen. Argentinië heeft dat wél gedaan met Messi. Argentinië wilde niet de mooiste zijn – zij verloren zelfs de eerste groepswedstrijd van Saoedie-Arabië –, ze wilden niet absoluut 67% balbezit. Ze wilden goed georganiseerd voetballen, pressing op de tegenstander, en zoeken hoe ze de bal tot bij Messi konden krijgen. Of nog: weet je hoeveel balbezit Frankrijk had in de halve finale tegen Marokko? 38%… Maar zij wonnen wél de wedstrijd.”
Is het dát wat Domenico Tedesco in de Rode Duivels mag slijpen?
Winning ugly. Schoonheid is ook niet álles.
Bron:
https://www.hln.be/rode-duivels/na-zes-jaar-martinez-wat-moet-anders-en-beter-onder-tedesco-geef-de-duivels-wat-meer-raymond-van-het-groenewoud~a2efe9d9/
