Verliefd op de Rode Duivels Is ons nationaal elftal aan een remonte bezig? Voetbalcommentator Hugo Borst ziet de Duivels in Zuid-Afrika al in de finale, tegen Duitsland. Een finale die ze uiteraard wel verliezen. Bovendien dringt Borst aan op een derby van de Lage Landen: 'Onze kindsterretjes verdienen serieuze tegenstand en een lesje in nederigheid.'
Dacht dat ik gevoelloos was geraakt van al het plichtmatige geschuif en onrustbarende geklungel; dat ik vanwege al die vijfjes en zesjes die zich profvoetballer noemen de opwinding voor het spel voorgoed verloren was. Maar woensdagavond gebeurde het weer eens: tot over mijn oren verliefd. Op de Rode Duivels godbetert. Ik zag ze spelen tegen Europees kampioen Spanje en kon alleen maar oh en ah zuchten en af en toe ontlokte een Belgische voetballer mij kraaiend een ohlala of hahaha.
Stijnen, de keeper, heeft de uitstraling van de dikke vrouw van een kermisklant. Maakt niet uit: voor hem staan twee geweldige voetballers.
Kompany, centrale verdediger, kenden we in Europa al maar dat hij z? goed aan de paal kon dansen zeg. Bijna compleet, die jongen: atletisch, sprintsnel en gezegend met techniek ?n inzicht, dus opbouwend sterk. Ach, hadden wij Hollanders die in het dartele Oranje maar. Bij de constant flirtende Kompany moest ik denken aan Frank Rijkaard die op het EK van 1988 voorstopper speelde.
Vanden Borre, rechtsback, is het mooiste wat ik in jaren op de catwalk heb gezien. Hij schitterde verdedigend en aanvallend. Waarom moet die arme jongen in de Mickey Mouse League genaamd Serie A zijn brood verdienen? Waarom hebben PSV, Ajax, Ajax en AZ deze kruising van Eric Gerets en Cafu over het hoofd gezien?
Dat geldt trouwens ook voor het strakke kontje van Defour, middenvelder. Eredivisieclubs hebben gigantisch zitten snurken. Straks gaat Olympique Lyon hem halen.
Gelukkig speelt Vertonghen al in Nederland. Hij leek tegen Spanje de re?ncarnatie van de voetballer Vandereycken, die gewetenloos kon schoffelen. Het vernietigende en geraffineerde linkerbeen van Vertonghen is trouwens w?l sexy. Overduidelijk bij Ajax opgeleid, Jan, dat zie je aan de voetballende oplossingen die hij vindt.
Fellaini, de sleurende middenvelder met ongetwijfeld een enorm libido, is een van de meest wilskrachtige Europese voetballers van het moment. Een beest. De Belgen moeten zijn grilligheid (hij liet de Spanjaarden gelijkmaken) maar voor lief nemen. Met zo'n winnaar komen (doel)punten vanzelf.
Timmy Simons, verdediger/middenvelder, kennen we van PSV. Degelijk, nuttig; lekker huisvrouwtje dat trouw de boodschappen doet. Klokslag 6 uur staan de piepers met een bal gehakt op tafel.
Sonck, spits, kon als aantrekkelijk au-pairmeisje niet aarden in Amsterdam. In de Duivels is de slimme spits weer thuis.
Wat voetbal vaak strontvervelend maakt is het wachten, de bal rondspelen zonder de intentie een doelpunt te maken. Aan die conventie hadden Belgi? en Spanje dus lak. En zo ontrolde zich een ouderwetse voetbalwedstrijd die uitgroeide tot een voetbalklassieker. Likkebaardend lekker waren natuurlijk de snelle combinaties van de onoverwinnelijke Spanjaarden, maar ook Belgi? trakteerde ons op on-Belgisch hogeschoolvoetbal.
Natuurlijk is een WK-kwalificatiewedstrijd geen WK-finale maar het duel tussen Belgi? en Spanje was even mooi als wreed (winnende goal Spanje in blessuretijd) en daarom onvergetelijk.
Woensdagavond waren de moedige, vaardige Belgen de Hongaren van 1954, de Nederlanders van 1974. Ik heet onze zuiderburen van harte welkom als schlemiel, als loser van de moderne voetbalwereld. Een grotere eer is er niet. Want wie wil er nou geen morele winnaar zijn? De meest memorabele interlands zijn dramatisch verloren interlands. Als het spel maar van om te watertanden is.
Mijn hoop is overigens gevestigd op een spoedige interland tussen Belgi? en Nederland. Er ligt een dikke laag stof over De Derby der Lage Landen. Hoogste tijd voor een krachtmeting. Onze kindsterretjes verdienen serieuze tegenstand en een lesje in nederigheid. Oranje is nu al geplaatst voor Zuid-Afrika omdat het zich in een lachwekkend zwakke poule bevindt.
Zo zal het verder gaan: Belgi? plaatst zich na een hero?sche poulewedstrijd tegen de Turken als tweede achter een ongenaakbaar Spanje. Via een oogstrelende maar nipte zege in de barrage met Portugal wordt het WK bereikt. Een schop onder de hol van de cynische bondscoach Vandereycken zorgt voor een goede sfeer.
In Zuid-Afrika spelen de Rode Duivels onder leiding van de wel internationaal ervaren Dick Advocaat soms keihard maar altijd oogstrelend voetbal. In The Herald Tribune schrijft de commentator dat dit het beste Belgische elftal ever is. Uitblinkers zijn Kompany (Real Madrid), Vertonghen (Manchester United), Fellaini (AC Milan) en Demb?l? (Arsenal). In de finale wint Duitsland onverdiend van een aanvallend Belgi? dat in de veertigste minuut een combinatie over 142 schijven op de paal ziet eindigen. Wat volgt zijn waterlanders en eeuwige roem.
(Hugo Borst is voetbalcommentator, onder meer voor het Algemeen Dagblad, en schrijft voor het literaire voetbaltijdschrift Hard Gras.)
Bron:
www.demorgen.be
