VOETBAL JUPILER PRO LEAGUE CERCLE BRUGGE - ZULTE WAREGEM
Tony Sergeant houdt het na afloop van dit seizoen definitief voor bekeken
BRUGGE/WAREGEM - Tony Sergeant, in juni 35 jaar, zal altijd een beetje vereenzelvigd worden met Zulte Waregem. Hij maakte de promotie naar eerste klasse mee en won in 2006 de beker van Belgi?. Toen hij al bij Cercle zat, betekende het omslaan van zijn enkel in 2010 het grote keerpunt.
Het was die avond warm in Oudenburg en nooit eerder waren meer kijkers en eters op een match in Oudenburg afgekomen als die dinsdag in juni 2010. Het was de eerste offici?le wedstrijd onder coach Bob Peeters en Cercle verloor niet alleen, maar Tony Sergeant sloeg die avond ook zijn enkel om. Het zou nooit meer helemaal goed komen ondanks twee operaties en veel revalideren. Sergeant kwam vorig seizoen nog een paar keer in actie, maar beleefde onlangs het dieptepunt toen hij in januari niet mee mocht op stage naar Lissabon. Toen al had hij besloten dat dit zijn allerlaatste seizoen als voetballer zou worden. Het siert Sergeant dat hij eerlijk is met zijn werkgever, zichzelf en zijn familie. Nijd en haat zijn hem ook vreemd.
'Neen, de trainer moet mij niks uitleggen. Ik weet zelf ook wel dat ik niet meer echt in aanmerking kom voor een selectie omdat topprestaties leveren niet meer evident is voor mij. Ik ben kinesist van opleiding en durf zeggen dat ik mijn lichaam vrij goed ken. Ik ben blij dat we die enkel uiteindelijk nog weer vrij goed gekregen, zo goed en zo kwaad het kon. Ik kan weer voluit trainen, en moet er alleen over waken dat de belasting niet te groot wordt. Als we ??n keer per dag trainen en ik geen uur aan ??n stuk moet kappen en draaien, lukt dat best. Als de belasting echter te groot wordt, volgt er onmiddellijk reactie', vertelt Sergeant.
'Daarom ook stop ik straks definitief. Doorgaan op een lager niveau heeft geen zin want dan zit je ook weer met een voorbereiding en wekelijks ??n of twee matchen. Nogal wat clubs lieten nochtans hun interesse blijken, maar ik hield de boot af. Ook in lagere reeksen zal die enkel belast worden en mijn gezondheid staat nu voorop. Ik heb twee kinderen en wil later ook graag spelen en voetballen met hen als een normale papa. Nu kan dat nog en ik wil dat liever zo houden', aldus Sergeant, die tegenwoordig dagelijks mee traint met de groep, maar weinig matchen speelt met de beloften. 'Ik wil er de laatste weken en maanden toch vooral nog plezier aan beleven.'
'Nog een dikke drie maanden en dan is het dus definitief afgelopen. Jammer maar ook dat is het leven. Afgelopen week vertrok Foley ook, ik ben nu plots zelfs de oudste van de groep', lacht Sergeant.
Concrete plannen voor de toekomst zijn er nog niet, maar ideetjes heeft Sergeant al wel. 'Ik zou graag revalidatietrainer worden en op deze manier toch in het voetbal blijven.'
Vanavond gaat hij uiteraard kijken, de thuismatchen van Cercle volgt hij trouwens sowieso. 'De jongens verdienen het om Play-off 1 te halen, maar het wordt nog zwaar', weet hij.
Dat Zulte Waregem zich zal redden, verrast hem niet echt. 'Het zag er slecht uit maar toen Francky Dury terugkeerde, wist ik dat het zou goed komen. Hij is ook ??n van de weinigen die ik er nog ken, samen met Minne en D'Haene. Maar ook dat is voetbal, komen en gaan', besluit Tony Sergeant.
