10 april, de dag waarop zijn carri?re bijna bruusk eindigde door horrorbotsing: "Ik was bijna doof"3 augustus 2016 10u25 via hln.beZe hielden hun adem in aan de Gaverbeek op die noodlottige lente(zon)dag in april. Niet alleen de spelers, maar ook de supporters van Zulte Waregem en trainer Francky Dury. Karim Essikal lag roerloos op de grond na een staalharde botsing met brok graniet Kara Mbodj. De 20-jarige middenvelder van Essevee werd afgevoerd op een draagberrie en kon de rest van het play-off 1-sprookje vergeten. Vier maanden later doet de jonge Belg zijn verhaal in Sport/Voetbalmagazine.10 april 2016 zal hij niet snel vergeten, de dag waarop zijn veelbelovende voetbalcarri?re bijna om zeep was nog voor ze goed en wel was begonnen. Op een hoekschop botste de Senegalees Kara van Anderlecht met zijn harde knikker op volle snelheid en kracht tegen het hoofd van Essikal. Die bleef groggy liggen na de onzachte horrorbotsing, einde match en einde seizoen. "De dokters noemen mij een gelukzak. Ik heb vrede genomen met wat er toen gebeurd is. Wat moet je anders doen? Je kan niet op een knop duwen om je leven terug te spoelen."
EvenwichtsproblemenHet was de hel in die eerste weken na de bewuste fase in Zulte Waregem-Anderlecht. Karim Essikal mocht een maand zijn appartement niet uit. De zetel was tijdelijk het centrum van zijn bestaan. "Op psychologisch vlak was dat een kwelling. Eind mei, terwijl mijn ploegmaats op vakantie waren, ben ik eindelijk aan mijn revalidatie mogen beginnen. Elke morgen bezocht ik een kinesist die mij hielp om van mijn evenwichtsproblemen af te geraken." Intussen pikt hij de draad weer volop op: "Mijn voeten willen mee, maar in de duel houd ik mij nog te veel in. Bij het opspringen, denk ik een fractie van een seconde te lang na, terwijl je een duel moet aangaan zonder te rekenen. Onbewust was dat een manier om mij te beschermen. Met de tijd zal de vrees op een nieuwe knal wel wegebben. Om het genezingsproces te versnellen blijf ik na de training nog na met de tweede assistent om te koppen."
Enorme oerkrachtVan de pijnlijke botsing met verdediger Kara herinnert hij zich nog alles: "Ik zie mezelf nog in de eerste zone staan, klaar om de bal weg te koppen. En plots werd ik met een enorme oerkracht tegen de grond gegooid. Op dat moment had ik geen flauw benul van wat er aan de hand was, wie er mij had aangelopen. Ik was nog bij bewustzijn, al hoorde ik niets meer aan mijn rechteroor. Mijn eerste reflex was om recht te kruipen, maar mijn hoofd draaide zo fel, dat ik weer ging liggen. Ik zag de dokters en de kinesist rond mij staan, ik hoorde ook nog het publiek voor mij applaudisseren terwijl ik het veld verliet. In de kleedkamer deed ik een nog een poging om recht te staan, maar ik vond mijn evenwicht niet. Toen wist ik: dit is niet normaal."
Aan ergste ontsnaptHet scheelde niet veel of de ex-speler FC Brussels en Club Brugge had blijvende schade overgehouden aan het jammerlijke incident: "De eerste drie dagen hoorde ik enkel gesuis in mijn rechteroor, ik was haast doof. Toen begon ik lichtjes te panikeren. Mijn trommelvlies bleek vol bloed te zitten en ik had een scheurtje van drie centimeter opgelopen aan mijn schedel en dat had mijn evenwichtsorgaan doorboord. Daarom hoorde ik niets meer. Ik ben aan het ergste ontsnapt, de dokters noemden mij een gelukzak: een centimeter meer naar beneden en ik zou permanent doof zijn geweest."
bron: http://www.hln.be/hln/nl/1285/Voetbal/article/detail/2820938/2016/08/03/10-april-de-dag-waarop-zijn-carriere-bijna-bruusk-eindigde-door-horrorbotsing-quot-Ik-was-bijna-doof-quot.dhtml?utm_medium=twitter&utm_content=sportophlnbedesnelstenieuwssiteinvoetbalwielrennentennisformule1autoenmotorsport&utm_source=dlvr.it