Van 4de provinciale naar een draw op Jan Breydel, Stan Braem is living the dream: “Ze noemden me hier al ‘Meneer Bronzen Pantoffel’”Alles heeft hij meegemaakt. Van ploegmakkers die een sigaretje gingen opsteken tijdens de rust tot de topschutterstitel in zo wat elke reeks. Stan Braem (23) is de nieuwe joker van Zulte Waregem. From rags to riches.Afgelopen weekend sleepte hij in het shirtje van Zulte Waregem nog een punt uit de brand tegen Club Brugge. En dan te bedenken dat hij zes jaar geleden nog frieten stond te bakken op de mosselfeesten van een lokale provincialer.
KSK Steenbrugge. Dosko St-Kruis. KFC Varsenare. KSV Oostkamp. KSKV Zwevezele. In die volgorde.
Stan Braem kwam, zag, en overwon. De lagere reeksen van het Belgisch voetbal heeft hij uitgespeeld. Tijd voor het echte werk.
157 doelpunten in 6 seizoenen clubvoetbal. Dat zijn zelfs betere cijfers dan je collega Jelle Vossen. En Romelu Lukaku.(lacht) “Klopt. De truc? Ik weet het ook niet. Gefocust zijn in de zestien. Ik scoor gemakkelijk, zeker?”
En dat telkens in een hogere reeks. Wordt het dan niet lastiger met de jaren?“Het gaat veel sneller. En hoe hoger de reeks, hoe meer ruimte je krijgt met de bal aan de voet. In vierde provinciale speelden ze heel kort op mij, en vloog er meteen twee man op als ik de bal had. Ik heb de bal graag in de voet, dus dan speelt die ruimte in mijn voordeel. Ik had trouwens zeker niet het gevoel dat het ‘te makkelijk’ ging in vierde. Ik maakte er dan wel 42 op een seizoen, maar er waren ook matchen waarin ik niet scoorde en het echt voor geen meter liep.”
Hoe komt het dat je nooit eerder bent opgemerkt door een club uit de hogere reeksen?“Misschien kwamen ze daar nooit zoeken? Of deed ik toevallig niet mee wanneer ze kwamen kijken? Ik speelde ook vooral in de zaal, daar kwamen ze volgens mij ook niet scouten. Het is niet per se in mijn nadeel geweest. Ik heb in die lagere reeksen meer ervaring kunnen opdoen dan jonge gasten die rechtstreeks uit de jeugd komen.”
Wanneer begon je dan te beseffen dat je wel eens in 1A kon belanden?“Dat moet afgelopen seizoen zijn geweest. Cercle had net contact met me opgenomen. Of ik interesse had in die stap hogerop. Ik heb hier toen zelfs even met een GPS moeten trainen. Zoiets gaan ze niet doen voor eender wie. Maar uiteindelijk hebben ze niet toegehapt. In die twee weken dat ik bij hen trainde waren het vooral tactische trainingen, dus het was moeilijk om me te tonen. Ik scoorde wel meteen tegen Virton. Ik ging normaal nog een voorstel krijgen, maar daar is uiteindelijk niets van gekomen. Als zij vonden dat mijn cijfers niet goed genoeg waren, dan moet ik me daarbij neerleggen.”
Was jij vroeger iemand die profvoetballer wou worden?“Als jonge gast wou ik gewoon voetballen, samen met vrienden. Dat spookte nooit door mijn hoofd. Ik speelde dan ook maar in vierde provinciale hé, dat was niet realistisch.”
Zwevezele heeft geen licentie aangevraagd en zakt dus terug naar tweede provinciale. Had je anders misschien hier gebleven?
“Ik weet niet of ik zo maar was vertrokken... Ik amuseerde me hier echt, er stond een hechte groep op het veld. Nu was het een logische keuze. Er was ook interesse uit Eerste Amateur en 1B. Dat stapje hogerop sla ik nooit zomaar af. En het financiële speelt ook altijd een rol hé.”
Dat familiegevoel, mis je dat bij Essevee?“Het is een professionele omgeving. ‘t Zijn niet allemaal mijn beste maten, maar dat kan op dat niveau ook niet denk ik. Maar het is een heel leuke bende, niemand kijkt op me neer of zo. Iedereen heeft wel respect voor mijn evolutie. Ze noemden me wel eens lachend ‘Meneer Bronzen Pantoffel’, een prijs die ik in het zaalvoetbal gewonnen had. Maar dan weet ik dat ze me graag hebben, als er met me gelachen wordt.”
Je hebt wel alles meegemaakt, hé. Jongens die tijdens de rust een sigaretje gingen roken, pinten pakken na de match... Dat zit er nu niet meer in.(knikt) Nee, maar dat is het minste van mijn zorgen. Als ik stop met voetballen, kan ik nog genoeg pinten drinken. (lacht) Maar het is wel zo dat bij mijn provinciale ploegen, en zelfs in de amateurreeksen, er pinten werden gedronken na de match. Dat hoort er gewoon bij.”
Was jij iemand die lang bleef plakken?“Ja. Ik was één van de gasten die vaak de kantine mee afsloot. Als we op stap gingen, als we uit eten gingen met de groep... Dat hoefde daarvoor niet altijd met alcohol te zijn hoor, maar ik was er wel altijd.”
En je vriendin, hoe gaat zij om met de nieuwe situatie?“Het is ook voor haar aanpassen. Ik heb geen tijd meer om zo maar eventjes een weekendje weg te gaan. Maar ze was enorm trots en blij. Ze snapt wel dat ik minder thuis ben nu, en ze vindt het niet erg omdat ik het graag doe. Als het nu voor mijn ‘werk’ was, dan zou ze het er wellicht moeilijker mee hebben.”
Van marineschilder naar profvoetballer, ’t is een zeldzame switch.“Dat was een geestige job. Vroeg beginnen, maar ook vroeg klaar. Ideaal om te combineren met voetbal. De werkdruk lag ook niet heel hoog. Stond je eens een uurtje te babbelen, dan was dat maar zo. Toen het nieuws in de krant verscheen dat ik had getekend bij Essevee, zijn ze daarmee naar de grote baas gegaan. Ze hebben me daar niets in de weg gelegd, ik kon meteen stoppen.”
En het verschil in loon, is die kloof echt zo groot als iedereen denkt?“Ik heb natuurlijk geen monstercontract, dat hoeft ook niet. En bij Zwevezele verdiende ik ook aardig mijn geld, in combinatie met mijn werk. Volgens mij zit het nog ongeveer in de buurt met wat ik ervoor had, maar ik mag absoluut niet klagen. Nu geniet ik meer van wat ik doe. Da’s anders dan acht uur aan een muur staan schilderen. Het is een mooie stap vooruit.”
Waar moet je nog het meeste stappen zetten bij Zulte Waregem?“Vooral op conditioneel vlak. En ook om alle dagen opnieuw gerecupereerd te zijn. Ik heb al enorm veel opgestoken. Van Jelle (Vossen, red.), maar ook van de coach (Mbaye Leye, red.) die zelf spits was. Een goal maken moeten ze me niet meer leren, maar het zijn van die kleine details. Al is het maar dat ik anders sta met m’n voeten, waardoor ik een halve seconde sneller ben... Ik pak alles mee.”
Ga je dit seizoen opnieuw voor 25 goals?
“Nee. (lacht) Als ik een paar keer in de basis kan staan dit jaar, zou dat al top zijn. En dan een doelpuntje mee pikken of de club aan een paar punten helpen. Dan ben ik content.”
bron:
https://www.hln.be/belgisch-voetbal/van-4de-provinciale-naar-een-draw-op-jan-breydel-stan-braem-is-living-the-dream-ze-noemden-me-hier-al-meneer-bronzen-pantoffel~a7059458/
