Hoe Zulte Waregem de aansluiting met de top heeft gemist16 februari 2021 via doorfansvoorfans.orgZulte Waregem is al sinds 2005 een vaste waarde in de eerste klasse van ons voetbal. Meer zelf, Essevee pakte al 2 keer de beker en werd vicekampioen na een zinderende laatste speeldag. Dat lijkt ondertussen al een tijdje geleden, want Waregem kon die lijn de laatste vier jaar niet verder doortrekken en lijkt opnieuw af te stevenen op een grijs seizoen in de middenmoot. De top waar ze vier jaar geleden zo dicht bij stonden, lijkt nu weer mijlenver.
Het begon allemaal in het seizoen 2005/2006 toen de club van Franky Dury als promovendus de beker van België won tegen Mouscron. De boeren uit Waregem werden ook zesde dat seizoen en mochten dus dik verdiend Europa in. Een Europees verhaal waar men vandaag in Waregem nog steeds trots op is. Na een derde plaats in de poule mocht Essevee overwinteren, daarna werd het uitgeschakeld door het toen nog grote Newcastle. Een jaar om nooit te vergeten en een prestatie die de sombere elfde plaats van het seizoen daarna deed vergeten.
Twee minuten kampioenNa twee minderen seizoen sloeg Waregem een andere weg in. Het trok de kaart van de jonge talenten zoals Bryan Verboom, Junior Malanda, Jens Naessens en Thorgan Hazard. Daarnaast was ook ervaring belangrijk en met mannen zoals Karel D’Haene, Mbaye Leye en de IJslandse rots in de branding Olafur Skulason leek het ideale recept gevonden. Zulte Waregem eindigde tweede na 30 speeldagen en dook de Play-offs in met bakken vertrouwen. Dat vertrouwen resulteerde in overwinningen tegen Club Brugge en Anderlecht en een absolute titelstrijd op de allerlaatste speeldag.
De opdracht was simpel, winnen op Anderlecht en Waregem was kampioen. Jens Naessens zette Essevee op rozen, maar een afgeweken vrije trap van Lucas Biglia maakte Anderlecht en niet Zulte Waregem kampioen. Het feest op de Waregemse markt was daardoor niet minder. Het was een feest dat niet snel zal en mag vergeten worden. Het jaar daarna kon Essevee bevestigen met een knappe vierde plek en een finale in de beker van België, die verloren werd tegen Lokeren.
De leegloopNa het seizoen waarin de bekerfinale werd verloren begon de leegloop in het Regenboogstadion. Thorgan Hazard en Junior Malanda keerden terug naar Chelsea en Wolfsburg, Habib Habibou trok naar Gent, Jonathan Delaplace naar Lille en eerder dat seizoen vertrok Franck Berrier al naar KV Oostende. De vervangers rendeerden niet helemaal. Spelers als Stephen Buyl, Nikola Storm en Joël Sami konden de twee gouden jaren niet doorzetten en er volgde een matig seizoen. Daarnaast koos Zulte Waregem om te investeren in het Regenboogstadion en kwam het met knappe plannen op de proppen.
Zulte Waregem wou na een matig seizoen terug meedoen voor Play-off 1, Het haalde de Deense middenvelder Lukas Lerager en de ervaren Timothy Derijck. Ook Davy De fauw werd teruggehaald en Soualiho Meïté ontbolsterde zich als vaste waarde op het middenveld. De ploeg haalde en knappe zesde plaats en het jaar daarna wonnen de mannen van Francky Dury opnieuw de beker onder leiding van kapitein Mbaye Leye. Zulte Waregem leek na een minder seizoen opnieuw de aansluiting met de top gemaakt te hebben.
Leegloop 2.0Na een goed seizoen met de beker op zak en een knappe derde plaats wouden veel spelers de stap hogerop maken. Lukas Lerager trok naar Bordaux en Meïté naar Monaco. De Deen Henrik Dalsgaard vertrok dan weer naar het Engelse Brentford. Ondertussen investeerde Essevee nog maar eens verder in het stadion en werd de businesstribune verder afgewerkt. De vervanger voor de spelers die vertrokken kwamen niet meteen uit de verf en daarom haalde Essevee Damien Marcq en Hamdi Harbaoui om de ploeg uit de degradatiezone te halen. Een beetje later kwam ook kind aan het huis Théo Bongonda terug naar de Gaverbeek, maar toch werd de top zes niet meer gehaald.
Vorig jaar wou Essevee opnieuw meedoen voor een plaats in de top zes en haalde het spelers zoals Cyle Larin, Saido Berahino, Gianni Bruno en later ook nog Jelle Vossen. Er werd lang meegedaan voor Play-off 1, maar na de uitschakeling in de halve finale van de beker tegen Club Brugge knakte het mentaal. Opnieuw geen PO1 en door de coronacrisis werden spelers al Berahino en Larin niet verkocht, waar Essevee wel op rekende. Dit jaar zet Waregem in op stabiliteit en ervaring. Olivier Deschacht tekende voor nog een jaar, Laurens De Bock en Daniel Opare moeten voor zekerheid zorgen en ervaren middenvelders Marcq en Seck moeten de duels winnen op het middenveld. Maar ook dit seizoen lijkt een plaats in de top zes(/vier) er niet in te zitten, het begin van het seizoen was niet goed. Ondertussen haalde Zulte Waregem wel al mooie resultaten, maar het onregelmatig presteren blijft voor problemen zorgen.
Zulte Waregem lijkt niet meer op de ploeg die het acht jaar geleden was. De werken aan het stadion liggen ook al een paar jaar stil. Enkel Franky Dury is nog steeds aan boord, al staat die ook al een tijdje ter discussie. Kan Dury nog mee in het nieuwe moderne voetbal? Assistenten Davy De fauw en Timmy Simons proberen alvast dat moderne voetbal in het elftal te krijgen. Natuurlijk zorgt corona ook voor voldoende problemen, Wargem heeft het financieel niet makkelijk en dat het veld er daardoor nog steeds uitziet als een akker, komt de club niet ten goede. Tenslotte zeggen vanaf volgende seizoen ook geen Regenboogstadion meer, maar wel Elindus Arena. Nog een stukje “Essevee” dat verdwijnt?
Bron:
https://doorfansvoorfans.org/2021/02/16/hoe-zulte-waregem-de-aansluiting-met-de-top-heeft-gemist
